κοβαλτιοπενία

η

ιατρ. κατάσταση κατά την οποία ένας οργανισμός αδυνατεί να προσλάβει επαρκή ποσότητα τού ιχνοστοιχείου κοβαλτίου, που βρίσκεται συνδεδεμένο στο μόριο τής βιταμίνης Β₁₂ σε μια ένωση γνωστή ως κοβαλαμίνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο σύνθ. < κοβάλτιο + πενία, απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. cobalt deficiency].